De strategische positie van de « Tour d’Antioche »

De Tour d’Antioche is gelegen in de Lauragais, een streek in het departement de Aude, in het zuid-westen van Frankrijk. Dit gebied toont een heel gevarieerd patroon van laag gelegen vlaktes die doorlopen tot het oosten van Payra en het een heel eigen identiteit geven. De stad Payra zelf heeft een heel oude origine: De streek was sinds oudher bevolkt door Celto-Ligurian vestigingen en werd door de romeinen al in 118 v.C. veroverd, toen ze „Colonia Narbo Martius“ en Colonia Julia Carcaso“ stichtten, een versterkt administratief centrum.
Vele andere Gallo-Romeinse vestigingen werden opgericht in de vallei van de Piége gedurende de Ve en de VII e eeuw en er zou zelfs een vestiging dichtbij de Tour d’Antioche gelegen hebben, volgens archeologische vondsten tevoorschijn gekomen tijdens recente opgravingen; waaronder vooral gebroken aardewerk kenmerkend voor de romaanse cultuur van Gallië.

Andere interessante oorden in de omgeving:

Schriftelijke bronnen, voorafgaand aan de XIIe eeuw zijn zeldzaam: de eerste geschriften van 1119 spreken over de stad genaamd Pairano.
Andere interessante „sites“ uit dezelfde periode kunnen niet ver van de Tour d‘Antioche nog steeds bewonderd worden.
Zoals:

• La ferme de Bordeneuve de la Tour: een hypogeum met lithische grondstoffen.
• La grange d′Agassens: een monastieke schuur uit 1218 met een versterkte gevel.
• Le Pech Donnadieu: een Motte uit de feodale periode met een ondergrondse schuilplaats
• Les mottes castrales de Molleville-Belflou et de la castelasse.
• Le Payrannel: voormalige versterkte boerderij gedateerd XVIe eeuw

De kruistochten en de naam van “La Tour d’Antioche”

Atioche is een prestigieuze heilige stad ten noorden van Tripoli, in het land waar Jezus Christus leefde en zijn passie leed.
Tegenwoordig ligt Antioche in Turkije.
De kruisvaarders van de eerste kruistocht (1096-1099), georganiseerd onder het gezag van de Comte de Toulous waren onder de indruk van deze gigantische stad omheind door kilometerslange muren en ondersteund door 400 torens voor de verdediging .
Geen enkele europese stad kon hiermee vergeleken worden . Het beleg duurde verschillende maanden voordat Antioche de hoofdstad van de latijnse staat in het heilig land werd: het Prinsdom van Antioche, waarvan de vorsten normandiêrs waren, zoals koning Bohemond

Eenmaal terug in de Lauragais of Toulouse, kozen de kruisvaarders de naam “Antioche”voor het prachtige kasteel dat toen zes torens bezat et in die tijd bijzonder belangrijk was volgens de informatie.

De catharen verdreven

Het Katharisme is een stroming die ontstond rond het Zwarte-Zeebekken en door de zogenoemde Bogomielen verspreid werd over gans Europa in de loop van de 10e, 11e en 12e eeuw. Hun filosofie was “dualistisch” en gebaseerd op het samen bestaan van goed en kwaad. God was niet alleen maar oneindig goed…
Vooral in de streek van de Languedoc – Rousillon vond hun filosofie een rijke voedingsbodem en al gauw begon daar het Katharisme de Katholieke godsdienst te verdringen en de oorzaak werd van het begin van een kruistocht tegen de Catharen, genoemd de « Croisade des Albigeois » (1208-1249).

On 1243 the “Lords” organiseerden een expeditie om de inquisiteurs van Avignonnet te doden; de “Lord van de “Tour d’Antioche is zelf een belangrijke Cathar geweest.
Nadat ze overnacht hadden in Gaja la Selve in mei 1242, kwamen de ridders , terug van Montsegur, aan bij de wouden en het castrum van Antioche; hun leider, Pierre Roger Mirepoix zou niet doorgaan tot Avignonnet, hij bleef in Antioche om de operaties te coördineren en een tweede plan te organiseren ingeval de eerste zou falen.
Na het bloedbad , kwamen de ridders terug naar Antioche om zich aan te sluiten bij Pierre Roger en zijn volk en door de trekken naar het westen.

De eigenaars van de “Tour d’Antioche”

Albigensian en de Catharen kruistocht (1209-1229) beïnvloedden in grote mate de uitgebreide geo-politieke ingrijpende veranderingen tijdens de XIIe en XIIIe eeuw.
De laatste nederlaag en het verdrag van Meaux in 1249 tekende de onafhankelijkheid van de Languedoc dank zij het huwelijk van Jeanne, dochter van Raymond VII van Toulouse met de graaf Alphonse de Poitier, broer van Louis IX..In 1271 brengt de “seissimentum comitatus Tolosae” de bezittingen van het graafschap van Toulouse aan de Kroon. En in de lijst van bezittingen zien we al de “Tour d’Atioche genoteerd als onweerlegbaar bewijs van diens belang..
In de XVde eeuw was de Tour d’Antioche al in bezit van Salles de Gauzy en is in diens familie gebleven tot op de dag van vandaag, totdat wij het verworven.

De architectuur van de “Tour d’Antioche en zijn bestemmingVolgens de overlevering zou de “Tour d’Antioche” zes torens hebben gehad, die geleidelijk aan afgebroken zijn. Slechts een is er nog overgebleven en die is een typisch voorbeeld van de zuidelijke architectuur van voor de komst van de baronnen uit het noorden.

Het heeft als basis een vrij kleine rechthoekige oppervlakte en heeft slechts heel weinig openingen aangezien het niet ontworpen is voor een residentiële funktie. Het is representatief voor een bouwtype in de Languedoc, de kleine toren.

De indrukwekkende hoogte op een zo kleine oppervlakte, doet ons denken dat de toren eerder een politieke funktie had, een funktie die vaak deel uitmaakte van de zuidelijke traditie en een symbool was van macht en bedoeld om de massa in toom te houden.
De Heren zetten de kriminelen gevangen in de toren als voorbeeld voor het volk en hielden er hun verzegelde archieven bewaard.
De komst van de baronnen uit het noorden op het grondgebied maakte een eind aan deze ruwe uiting van macht. Vanwege het hogere incmes, kunnen zij zich grote veranderingen, zoals de monumentale Château d’Arques met zijn hoge toren of het Château Pomas, twee eigenschappen van de buren, de metgezellen van de oorlog van Simon de Montfort.